Coğrafya Terimleri Sözlüğü

  Bileşiminde çok sert alümin kristalleri bulunan ve aşındırıcı olarak kullanılan kayaç.

  Gereğinde kullanmak için saklanan tahıl.

  Karaların üzerinde görülne topoğrafya şekillerinin tümü. Dağlar, ovalar, platolar, vadiler, havzalar, küçük ya da büyük çukurlar, sekiler gibi çok değişik boyuttaki şekillerin tümü yüzey şekilleri kapsamına girer. Yer şekilleri ile aynı anlamda kullanılır.

  Ağır bir gaz olan su buharı, yerçekiminin etkisiyle fazla yükselemez. Yoğunlaşma sonucu yağış tekrar yeryüzüne düşer. Yükseldikçe hava soğuyacağından havanın su buharı taşıma kapasitesi dolayısıyla buharlaşma azalır.

  Orta kuşak ile kutuplar arasındaki enlemleri kapsar.

  Bir yerin (dağ, tepe, plato, ova, şehir, köy) deniz yüzeyinde yüksekliği.

  Bir akarsu havzasının üst bölümü veya su toplama alanının üst kısmı (Örnek: Yukarı Fırat Havzası gibi)

  Bakınız : Ekliptik.

  Daha farklı özelliğiyle bir bölümün diğer kesimlerinden ayrılan alan.

  Bölüm içerisinde farklı özelliklere sahip, bölümden daha küçük birimlerdir. Iğdır Yöresi, Göller Yöresi, Menteşe Yöresi gibi.

  Akarsu aşındırması sonucu denize yakın seviyeye kadar alçalmış çok az dalgalı bir yüzey.

  Su bularının sıvı veya katı hale dönüşmesi olayı.

  Atmosferdeki su buharının gaz halden sıvı ya da katı hale geçmesine yoğunlaşma denir. Yoğunlaşmanın temel nedeni sıcaklığın düşmesidir.

  Türkiye’ye kuzeyden esen soğuk rüzgarlardır. Karadeniz kıyılarına yağış bırakırlar. Kar yağışına neden olurlar. Karayel ile karışık estiğinde kar fırtınaları görülür.

  Bir noktada Güneş'in gökyüzündeki konumuna göre belirlenen saate yerel saat denir. Aynı boylam üzerindeki noktalarda yerel saat aynıdır. Herhangi bir meridyenin Güneşin tam karşısına geldiği an, meridyen üzerindeki tüm noktalarda yerel saat 12.00'dir. Güneş, doğudaki bir noktada batıdaki yerlere göre daha önce doğar ve daha önce batar; bu nedenle yerel saat doğudaki yerlerde daha ileridir.